فراموش نمی کنیم که در اعتراض به ضدانقلاب فرهنگی رژیم جمهوری اسلامی که دانشگاه ها را بسته بود و برخی از اصلاح طلبان امروز که برای «جنبش دانشجویی؟» اشک می ریزند، آن روزها به تصفیه دانشگاهیان و دانشجویان مشغول بودند و از «اپوزیسیون» هم کمتر فریاد اعتراض قاطعی برمی خاست، دانشجویان انقلابی و کمونیست این جنایت را علیه دانشگاه و سرنوشت کشور محکوم کردند. این مقاومتی بود جسورانه و بحق علیه خفه کردن دانشگاهها و برای بازگشایی آنها. حزب الله صف تظاهرات را که سازمان پیکار در راه آزادی طبقهء کارگر برپا کرده بود با پرتاب نارنجک به خون کشید. پیشنهاد می کنیم به آرشیو نشریهء سازمان پیکار روی همین سایت مراجعه فرمایید: ضمیمهء شماره 51، شماره 52 و ضمیمهء آن و نیز شمارهء 53.به خصوص علاقه مندان را به مطالعه دو تحقیق زیر فرا می خوانیم:
دو گزارش تحقیقی زیر با عنوان «انقلاب فرهنگی سال 1359» و «نارنجکی کوچک پیش درآمد انفجاری بزرگ» مقاومت جانانه و خونین دانشجویان و دانش آموزان وابسته به سازمان های انقلابی و کمونیست را دربرابر ضدانقلاب فرهنگی باز می گوید و در تاریخ حک می کند. از آنجا که سیاست و عملکرد مبارزاتی سازمان پیکار در پیوند با «انقلاب فرهنگی» در این گزارش ها بازتاب قابل اعتمادی یافته است آنها را در بخش آرشیو سازمان پیکار طبقه بندی کرده ایم.
با سپاس از نشر نقطه و مؤلفان که این کمبود تاریخی را تا حدی چشمگیر با کوشش خود جبران کرده اند.
اندیشه و پیکار
http://peykarandeesh.org/PeykarArchive/Peykar/Enghelabe-Farhangi-1359.html
و نیز
http://www.eteraaz.com/maghalat/2324.html
