آخرين موهيكان۱
تراب حق شناس ازميان مارفت.
رفيق فؤاد ما رفت. آن مرد شريف، آموزگارِ اخلاق كمونيستى، ما را ترك كرد. سراسر زندگى اش درس بود، براى ما ومن. نا ممكن بود، او را ببينى و از او نياموزى. درهمه ى زمينه‌ها، شعر و ادبيات فارسى، زبان هاى فارسى، عربى، انگليسى و حتىٰ فرانسه و با آن حافظه‌ى قوى ومحفوظات ذهنیاش، هميشه حرفى براى گفتن پيدا میكرد.هر بار او را ترك میكرديم، ناخودآگاه، به رفتار، منش وگفته‌هاى او باز میگشتيم وآنچه راشنيده و از او ديده بوديم، بازكاوى میكرديم. ساده نبود از كنار او بى تفاوت گذشتن.
طىِ سى وچند سالى كه افتخار دوستىِ و رفاقت با او را داشتم، هرگز نشنيدم از كسى بدگويى وغيبت كند. احترام به ديگران ازاصول زندگى‌اش و رعايت اخلاق كمونيستى، روش سياسى وی بود. مبارزه اوسياسى- طبقاتى بود و بس. و این قابل درك است زيرا وى از تبار انقلابيونِ جنبش مسلحانه ى سال‌هاى پنجاه بود. انقلابیون رزمنده‌اى كه همچون: محمدحنيف نژاد، سعيدمحسن، اميرپرويزپويان، مسعود احمدزاده و... با آگاهى وعمل سياسى خود، جان بركف، ازهيچ مانعى نهراسيدند تاجنبش انقلابى ايران را پى ريزى كنند.
رفيق فؤاد هميشه با احترام وتحسين ازسازمان چريك‌هاى فدائى خلق وبه ويژه از رفيق مسعود ياد مى‌كرد. در دو ديدارى كه، درهفته قبل ازآن دوشنبه لعنتى، با او داشتم، مى‌گفت: رفيق مسعود، با آن جوانى‌اش، درزندان گفته بود: "مجاهدين خلق، هسته‌اى كمونيستى هستند با پوسته‌اى مذهبى، اين پوسته به زودى خواهد شكست". پيش بينى‌اى كه به واقعيت پيوست. نگاهى به وصيت‌نامه سعيد محسن صحت اين مدعى را ثابت مى‌كند.
درجمعه‌ى هفته ياد شده، درآخرين دیدار با او ، صحبت از انجمنى به ميان آمد كه هدف آن بايكوت محصولات اسرائيلى است واينكه منوئل وَلْس، نخست وزير دولت فرانسه، بطور ضمنى اين انجمن را تهديد كرده وآن را نه تنها ضد صهيونيسم بلكه ضد يهودى دانسته كه گفته‌اى كاملاً ناروا وتهمتى بى پايه است. رفيق فؤاد از اين موضوع دل آزرده شد و سريعاً به ترجمه‌ى آن مطلبى كه آخرين يادگاراوست، اقدام كرد. ( نگاه کنید به سایت اندیشه و پیکار)
رفيق فؤاد از يمن تا فلسطين را براى دفاع ازكارگران وستم كشيدگان در نورديد و آنچه از انرژى، وقت وعمرش اجازه داد، صرف دفاع از محرومان سراسر دنيا و كرامت انسانى در راه سوسياليسم كرد.
متأسفانه رفيقمان را مرگ خيلى زود ازما گرفت. روز جمعه پنجم فوریه خاکسترش را در كنار همرزمانش، كمونارهاىِ پاريس،كه او مسلماً يكى از آنهاست، قرارخواهيم داد.
و بدينسان تراب حق شناس ازدروازه ى تاريخ گذشت وبه جنبش جهانى طبقه‌ى كارگر و اسطوره‌هاى توده‌اى پيوست.
شهزاد سرمدى،
پاريس، ۲ فوريه ۲۰۱۶
----
1 - Mohican، «مردم آب‌هایی که هرگز آرام نمی‌گیرند» بومیان شرق آمریکا. ن.ک. به http://www.mohican.com/history